به گزارش گلستان ما ؛ بعد از کودتای ۲۸ مرداد رابطه ی ایران و آمریکا وارد مرحله ی جدیدی می شود و آمریکا تصمیم به ساخت سفارت در سال ۳۲ در تهران می کند. این پروژه ۱۰ سال ساختش به طول انجامید چون یک مجموعه ی مفصل و برنامه ریزی شده ای بود و یک ساختمان سفارت معمولی نبود و سرانجام در سال ۴۲ به بهره برداری رسید.

سفارت آمریکا از یک ساختمان اصلی تشکیل شده است و ساختمان های دیگری هم برای اقامت کارکنان ساخته شده و با ساختمان اصلی هیچ ارتباطی نداشته است.

ساختمان اصلی دوطبقه و از چهار قسمت شامل انبار، قسمت اداری و قسمت سری و قسمت فوق سری تشکیل شده است.

در قسمت انبار وسیله و تجهیزات را نگهداری می کردند که در حال حاضر به بخش اداری موزه تبدیل شده است.

در طبقه اول ساختمان، قسمت اداری سفارت قرار داشت که مربوط به مراجعه کنندگان سفارت بوده است و در طبقه دوم قسمت محرمانه و فوق محرمانه سفارت قرار داشت.

در حال حاضر در طبقه ی دوم مقداری از تجهیزات به جا مانده از آمریکایی ها، که در آن زمان بالاترین ارتباطات خاورمیانه از این مرکز بوده است را در محضر دید بازدید کنندگان قرار داده اند.

آنتن دستگاه های شنود در داخل حیاط سفارت قرار داشت، جنس آن از برزنت می باشد و از آن زمان تا کنون سالم مانده است.

آنها در سفارت تفنگدار داشتند و به وسیله دستگاه جعل اسناد پاسپورت جعل و با آن رفت و آمد می کردند.

سفارت خانه ها تعریف مشخصی دارند و هر کاری را نمی توانند انجام دهند ولی سفارت آمریکا یک سفارت معمولی نبود زیرا آنجا کارهایی انجام می دادند و اتفاقاتی صورت می گرفت که فراتر از یک سفارت بود چون مرکز اطلاعات خاورمیانه بود. آن ها در زمان تسخیر یک سری اطلاعات را با دستگاه های خرد کن، به خیال خودشان از بین بردند اما پس از تسخیر این لانه جاسوسی با کمک بچه های انقلابی این اطلاعات بازیابی شدند.

اقدام دانشجویان در تسخیر لانه جاسوسی

اقدام به تسخیر و حمله در مرحله ی اول تصمیم دانشجویان نبود، بنا براین بود که بخاطر سه اتفاق جلوی سفارت جمع شوند و تظاهرات انجام دهند، ولی بعدها اظهار کردند که سه دلیل دیگری باعث شد به فکر تسخیر افتاده و به صحنه آمدند و از طریق دیوار وارد سفارت شدند.

دلیل اول، بیم کودتای جدید بود زیرا می ترسیدند که دوباره حادثه ی ۲۸ مرداد تکرار شود و دلیل دوم، برایشان مسجل شده بود که در پروژه های تجزیه طلبی استان ها، آمریکا نقش دارد و حساسیت شدید مردم نسبت به شاه و موضوع پناهندگی وی به آمریکا، که به تازگی این کشور پناهندگی محمدرضا شاه را پذیرفته بود، دلیل سوم این اقدام از سوی دانشجویان بود  .

از همه این ها مهمتر، اطلاعاتی از اتفاقات رخ داده در سفارت آمریکا بود و بعد تسخیر مشخص شد این اطلاعات دقیق و درست بوده است و آمریکایی های با دستگاه های شنود، کل کشور را شنود می کردند.

در زمان دولت موقت عده ای از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا توسط دانشجویان اعلام نارضایتی و مخالفت کردند. این باعث شد که دانشجویان افراد مخالف را پای دستگاه های شنود کشاندند و از آن ها پرسیدند که می خواهند صدای کدام قسمت را بشنوید.

 آن ها می گویند: دفتر نخست وزیر

سپس فیش مربوطه را وصل می کنند و همان موقع می شنوند که نخست وزیر در حال صحبت کردن است.

از این آشکارتر در خاطرات شاه نقل شده است که یک روز او نخست وزیر آمریکا را می خواهد و به ایشان می گوید من که میدانم شما در کشورم چکار می کنید، لطفا فقط بگویید اتاق خواب مرا شنود نکنند.

نقش شهید وزوایی در تسخیر لانه جاسوسی

شهید محسن وزوایی درباره تسخیر لانه جاسوسی گفته بود: بعد از انقلاب و ماه ها قبل از تسخیر لانه ی جاسوسی، هر روز از ضلع شمالی ساختمان سفارت که حیاطش یک چهارضلعی بود، سوار یک اتوبوس دوطبقه می شدیم و در طبقه دوم آن می نشستیم و به سمت غرب حرکت می کردیم و هر روز یک قسمت از ساختمان سفارت را روی کاغذ طراحی می کردیم تا این که بدانیم شکل ساختمان چگونه است و چه مشخصاتی دارد .

شهید وزوایی در خاطره ای نقل می کنند که یک روز پیرمردی به ما مشکوک شد و از ما پرسید این جا چکار می کنید که هر روز جلوی اتوبوس هستید؟

ما به آن پیرمرد اعتماد کردیم و ماجرا را برایش گفتیم و آن اعتماد باعث شد که پیرمرد دفتری که روبروی ساختمان سفارت داشت را در اختیار ما قرار دهد و از آنجا ادامه دهیم.

سرانجام بعد از کامل شدن اطلاعاتشان همراه با دانشجویان خط امام وارد سفارت شدند و لانه ی جاسوسی را تسخیر کردند.

پس از تسخیر لانه جاسوسی در روز ۱۳ آبان ۵۸ تعداد ۶۵ نفر از کارکنان سفارت توسط دانشجویان گروگان گرفته شدند، که از این تعداد ۱۳ نفر آن ها زن بودند که دو هفته بعد آزاد شدند و ۵۲ نفری دیگر را به عنوان گروگان نگه داشتند.

امام خمینی(ره) به دانشجویان بسیار سفارش کردند که نهایت خوش رفتاری را با گروگان ها داشته باشند به طوری که در کریسمس همان سال خود دانشجویان برای گروگان ها برنامه ی جشن تدارک دیده بودند و برایشان کشیش هم آورند و در تصاویر جامانده از آن زمان مشخص است با وجود اقدامات این افراد علیه انقلاب اسلامی، انسانی ترین رفتار با گروگان ها شده بود، بدون آن که خونی از دماغ کسی بیاید.

در 5 اردیبهشت ۵۹ آمریکایی ها طی عملیاتی نظامی توسط نیروی دلتا برای آزادسازی آمریکایی‌های گروگان گرفته‌شده توسط دانشجویان پیرو خط امام در تهران، با حدود ۸ هواپیما و ۶ هلیکوپتر وارد صحرای طبس شدند و قصد داشتن نیروهایشان را در ورزشگاه شیرودی که در کنار سفارت واقع شده است، اما با وجود همه ی برنامه ریزی ها و پیش بینی های هواشناسی، ناگهان طوفان شدیدی در صحرای طبس اتفاق افتاد و بسیاری از تجهیزات آن ها را از بین برد و همچنین ۸ نفر از نیروهای آن ها کشته شدند .

سرانجام برای آزادی گروگان ها، پاپ هم واسطه گری کرد و نماینده ای خدمت امام خمینی (ره) فرستاد، که امام راحل، به احترام نماینده پاپ گروگان ها را آزاد کردند.

کارتر پس از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا اظهار کرده بود: ظاهرا خدای خمینی از خدای من قوی تر بوده است. من بابت این شکست در اتاقم گریه کردم.

گفتنی است، چند تن از دانشجویان فعال خط امام که برای تسخیر لانه جاسوسی زحمات زیادی کشیده بودند، در هشت سال دفاع مقدس به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. همچنین شهید رجب بیگی یکی از فعالانی بود که در سال ۶۱ توسط منافقین ترور شد.

گزارش فائزه کابلی

انتهای پیام/